روش ساخت سیم و کابل

روش ساخت کابل فشار قوی تقریبا در تمام کارخانه‌های سازنده در گوشه و کنار جهان همانند است. اما در طراحی کابل‌ها و شبکه‌های کابلی و انتخاب نوع کابل تفاوت‌هایی دیده می‌شود. این تفاوت‌ها در زمینه ساخت کابل‌های توزیع خیلی اساسی نیستند. استانداردهایی نیز که برای کابل‌های توزیع مورد استفاده قرار می‌گیرند همواره یکسانند وتفاوت‌های اساسی آن‌ها به سبب اختلاف در دستگاه یکاهای آن‌هاست. در رابطه با ساخت با استفاده از کابل‌ها کشورهای جهان را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: کشورهایی که از روش ساخت بریتانیا و اروپا پیروی می‌کنند و آن‌هایی که با روش طراحی در ایالات متحده آمریکا سازگارند.

روند کنونی ساخت سیم و کابل در ایران

 ایجاد کارخانه‌های سیم‌سازی و کابل‌سازی در ایران از نزدیک به ۴۰ سال پیش آغاز شده است، هر چند به نظر می‌رسد که سیم‌سازی باید پیشینه بیشتری داشته باشد.
شایان یادآوری است که واژه سیم در زبان فارسی نام فلز نقره است که به آسانی به صورت مفتول یا سیم‌های نازک در می‌آمده است حتی واژه سیماب یا جیوه در حقیقت از دو واژه سیم و آب شکل گرفته است. از سویی یکی از نخستین واردکنندگان سیم‌های رسانا به ایران، شخصی فرانسوی بود که از کارخانه کابل CEEM سیم و کابل وارد می‌ساخت. این نام اختصاری در زبان فرانسه س دوزم خوانده می‌شد ولی در ایران به آسانی تبدیل به سیم شد و با توجه به زمینه پیشین این واژه در ایران (سیم یا نقره) زمینه کاربردش به جای مفتول آسانتر و هموارتر گردید و سرانجام جایگاه ویژه‌ای در نام‌گذاری رساناهای برقی یافت.
به هر روی کارخانه‌های کابل‌سازی در آغاز کار خود را با تولید سیم آغاز کردند و سپس با ساخت رساناها، توسعه یافته و سرانجام به ساخت کابل پرداختند. در این زمینه می‌توان به کوتاهی به روند طی شده نگاهی انداخت:
سیم‌سازی: این صنعت با به کار افتادن کارخانه‌های فروزنده، دیاموند (هادی برق کنونی)، الکتریک خراسان و سیمکو آغاز شد، امروزه نزدیک به ۱۰۰ کارخانه در همین زمینه مشغول به کار هستند.
تولید رسانا: ساخت رساناهای برقی توسط شرکت‌های ایرکابل (کابل ساوه کنونی) و آلومتک (وابسته به وزارت نیرو) آغاز شد که همچنان به تولید ادامه می‌دهند.
کابلسازی: کابل‌های افشان و کابل‌هایی با رساناهای یک تکه و یا رشته‌ای در هم کلاف و فشرده شده تا ۳۰۰ و بزرگتر هم اینک توسط کارخانه‌های سیم و کابل کاوه تک ، کابل البرز، کابل ایران، کابل تک، سیمکو و سیمکات در دست ساخت است و در سال‌های اخیر کارخانه‌های جدیدتری با تغییرات پیشرفته نیز مانند سیم و کابل ابهر فعالیت خود را به طور گسترده‌ای آغاز کرده‌اند.
کابل‌های مخابراتی : کارخانه‌های کابل ایران، کابل تک و کابل البرز در این زمینه فعال‌اند. رایان سیم اصفهان پیشرو رفسنجان و کارخانجات کابل‌های مخابراتی شهید قندی نیز در این گروه جای دارند.
کابل فشار متوسط : تعداد کارخانه‌هایی که به ساخت کابل‌های فشار متوسط می‌پردازند محدودترند. در این گروه می‌توان به کابل رایان سیم اصفهان، پیشرو یزد ابهر، کابل البرز و سیمکو اشاره داشت.
سیم‌های لاکی: این گروه از سیم‌ها بیشتر توسط کارخانه‌های پایش، شارلاک
سیم و کابل بر اساس جنس مواد اولیه به سه دسته مسی، آلومینیومی و فیبر نوری تقسیم‌بندی می‌شوند.
این چکیده از تاریخچه سیم و کابل در ایران بود که امیدواریم مورد توجه شما قرار گرفته باشد. در آینده مطالب بیشتری به ویژه در رابطه با تاریخچه سیم و کابل در ایران منشتر خواهیم نمود.